روزجهانی غذا و یک میلیارد گرسنه در جهان

[Almas Parsi]

روزجهانی غذا و یک میلیارد گرسنه در جهان

اولین بار سازمان ملل در سال 1945 پیشنهاد کرد 16 اکتبر هر سال مطابق با 24 مهر ماه بعنوان روز جهانی غذا بمنظور توجه دادن جهانیان به مسئله مهم غذا انتخاب شود.

ولی تصویب این روز بعنوان روز جهانی غذا در نوامبر 1972 در بیستمین کنفرانس کشور ها که با شرکت اعضای سازمان خوار و بار و کشاورزی FAO تشکیل شده بود توسط دکتر پال رومانی وزیر بهداشت مجارستان که ریاست این کنفرانس را به عهده داشت اعلام شد.
از آن به بعد، هر سال150 کشور جهان، این روز را برای توجه دادن جهانیان به سایه سیاه فقر و گرسنگیکه عده ای را از داشتن حداقلی از غذا که بتواند سلامت آنها را تضمین کند محروم می کند معطوف داشتند.






تقریبا از آن سال تا کنون هر سال عنوانی برای این روز توسط فائو انتخاب می شود تا در بین کشور ها در زمینه های مرتبط مانند سوء تغذیه، گرسنگی و پیدا کردن راه حل ها در سطح جهان و منطقه بحث و تبادل نظر صورت گیرد و اقدامات موثری برای کاهش تعداد گرسنگان صورت گیرد ولی با وجود این تلاش ها تخمین زده می شود در سال 2009 تعداد 105 میلیون نفر به گرسنگان جهان اضافه شده اند. این گسترش هولناک، جهان را با بیش از یک میلیارد گرسنه روبرو کرده است.

در حقیقت، یک ششم مردمی که در سیاره ما زندگی می کنند، با سوء تغذیه و گرسنگی دست به گریبانند.

روز جهانی غذا اهداف زیر را دنبال می کند:

1- تشویق و تحریک ملت ها، سران دولت ها، مراکز بین المللی و نهاد های غیر دولتی به افزایش تولید محصولات کشاورزی برای پایان دادن به گرسنگی
2- تشویق به برقراری ارتباط کشورهای در حال توسعه برای همکاری های اقتصادی و کشاورزی و حمایت های متقابل فنی برای افزایش محصول
3- تشویق روستائیان و خصوصا زنان به مشارکت در تصمیم گیریهایی که شرایط زندگیشان را بهبود می بخشد
4- افزایش آگاهی عمومی ملل و توجه دادن آنها به مسئله گرسنگی در جهان
5- تشویق انتقال تکنولوژی به جهان در حال توسعه
6- به جوش آوردن همت و مسولیت بین المللی و ملی برای جنگ علیه گرسنگی، سوء تغذیه و فقر و جلب توجه به تولید و توسعه کشاورزی پایدار




با وجود نقش موثر توسعه کشاورزی بعنوان مهمترین فاکتور در اقتصاد، در اغلب کشور های توسعه یافته، اغلب این بخش از نظر سرمایه گزاری مورد توجه دولت ها قرار نمی گیرد و خصوصا حمایت های خارجی برای رشد کشاورزی نیز در 20 سال اخیر برای این کشور ها با رکود توام بوده است.



در زمان حاضر که جهان در معرض بحران اقتصادی و افزایش بیکاری است، باید این مهم در نظر گرفته شود که همه افراد نمی توانند در اداره یا کارخانه ها مشغول بکارشوند.

در این شرایط ایجاد مزرعه های کوچک در مناطق روستایی که اغلب مردم در آنجا گرفتار سوء تغذیه و ناامنی غذایی هستند در این شرایط بحرانی می تواند با ایجاد اشتغال و تولید غذا راهی بسوی گذار از این بحران باشد.
فقر و گرسنگی با هم در ارتباط متقابل هستند. FAO در گزارش اخیر، اعلام کرده است بیش از یک میلیارد نفر در گوشه و کنار جهان هر روز از گرسنگی رنج می برند.

این گزارش علاوه بر اینکه زنگ خطریست که انسانها را شرمگین می کند، هشدار می دهد که بعضی از ما روزانه غذاهای زیادی را با بی توجهی از بین می بریم و دور می ریزیم.

در حالی که عده ای هیچ غذایی در بشقابشان ندارند.
این حقیقت تکان دهنده است و باید همه جهان را به باوری مشترک و اقدامی درست برای حل مشکل برساند.








عوامل بوجود آورنده این بحران چیست؟

بسیاری از کشورها در شرایط بحران کنونی شاهد افزایش قیمت غذا هستند.

در گذشته نیز بعضی از مناطق جهان با چنین بحران هایی در طول تاریخ مواجه بوده اند ولی گزارش های منتشر نشده سازمان ملل که به مطبوعات رخنه کرده است نشان از آن دارد که نگرانی از وضعیت پیش آمده فعلی، چنان وسیع است که سازمانهای مسوول کمک های غذایی و ساختار های موجود جهانی قادر به کنترل اوضاع نیستند.

گفته شده احتمال دارد یک برنامه مناسب و اختصاصی برای نیازهای تمامی ساکنان مناطق محروم پیشنهاد و معرفی شود.
فاجعه ای که رو به گسترش است

در حال حاضر تبادل و عرضه مواد غذایی به کمترین مقدار در 20 سال گذشته رسیده است.

عوامل متعددی در اضافه شدن تعداد گرسنگان دست بدست هم داده اند، علاوه بر بحران اقتصادی افزایش قیمت غذا و بحرانهای ناشی از تغییرات جوی که موجب از بین رفتن مزارع شده مسئله ساز شده اند.


آشوب های اخیر در بعضی از مناطق جهان به دلیل گرسنگی بنظر می رسد زنگ خطر را به صدا در آورده است.

در بین مشکلات و عواملی که موجب این فاجعه جهانی شده است، کدام یک اصلی ترین هستند؟ بدون شک، رهبران جهانی در اغلب کشور های توسعه یافته کاملا در جریان این وضعیت هستند.






سال گذشته برنامه جهانی غذا WFP هدفی مبنی بر غذا دادن به 108 میلیون نفر را در 74 کشور جهان برنامه ریزی کرد ولی به دلیل کاهش بودجه به هدف تعیین شده نرسید. تا کنون این برنامه ده درصد جمعیت جهان را در این زمینه حمایت کرده است ولی سال گذشته برای اولین بار نتوانست به هدف تعیین شده برسد. این سازمان بعنوان کمک کننده در بحرانها مواجه با مشکلات پیش بینی نشده ای مانند سیل در فلیپین شد.
شاید آنچه بتواند در این شرایط به جنگ گرسنگی برود آموزش والدین و جامعه باشد اگر چه عده ای بر این باورند که این راه حل مشکل گشا نیست ولی باید تلاش برای باسواد شدن و آموزش را افزایش داد. زمانی که خیلی از ما برای تهیه غذا در صدد تجهیز آشپزخانه هایمان با وسایل مدرن و گران قیمت هستیم، باید کمی تامل کنیم و فکر کنیم که در همین لحظه، عده ای مدت هاست غذایی نخورده اند.

دولت و بخش خصوصی هر دو باید به سرمایه گزاری در عرصه کشاورزی تشویق شوند و خصوصا از کشاورزان خرده پا برای آموزش و تولید بیشتر و بهتر مواد غذایی حمایت شود.
بانک جهانی در نظر دارد وام های مرتبط با کشاورزی را در کشورهای افریقایی دو برابر کند در حالی که تصمیم گیران این بانک می بینند که نه مقدور است و نه واقعا ارزشی دارد که برای نتیجه کنفرانس G8 منتظر بمانند. گفته می شود، حداقل 500 میلیون دلار لازم است تا سیاست غذایی مناسب و موثری اتخاذ شود.
وضعیت بحرانی و منابع محدودند. ما نیازمند رسیدن به یک راه حل پایدار یا خلق راهکارهای انعطاف پذیر برای تغذیه این جمعیت بزرگ هستیم... موجب شرمساری است با اینهمه توسعه در علوم و ابداع و اختراع مدرن ترین ابزار، ما قادر به سیر کردن شکم مردم نباشیم.
_{دکتر ربابه شیخ الاسلام}

منبع : به سایت

ب