محل های نشستن

[*FATIMA*]

محل های نشستن

طراحی محل های نشستن یا برای نشستن طولانی است یا برای زمان کوتاه . طراحی محل های نشستن طولانی ، به امکانات راحتی بیشتر ، نظیر صندلی های با پشتی و دسته برای پارک ها و خیابان های پیاده رو ، نیاز دارد .
صندلی های زمان کوتاه ، ساده تر و چند کاره می باشند ، نظیر نیمکت هایی که در کنار گلدان ها و دیواره ها میسازند یا نیمکت های موجود در ایستگاه اتوبوس .
صندلی ها را میتوان به شیوه های مختلف مستقر کرد :
- به طرف داخل برای گفتگو
- به طرف خارج برای دید منظر
- صندلی های جدا از هم در ابعاد کوچک و در میان یا اطراف درختان
- طراحی صندلی های مجزایی که با گیاهان ادغام میشوند و مکان دنج و آرامی را پدید می آورند .
از استقرار آزاد نیمکت ها باید احتراز کرد ؛ زیرا این کار در نواحی پیاده رو موجب آشفتگی و سد معبر میشود .
ابعاد و تناسب ها
صندلی ها در ابعاد بسیار متفاوتی ساخته میشود ؛ اما مشخصات اصلی آنها خیلی کم تغییر میکند . در طراحی تجهیزات خیابانی هماهنگ ، باید ابعاد انسانی را در نظر گرفت .
برای یک انسان معمولی ، برخی اندازه های دقیق وجود دارد :
- ارتفاع صندلی 44 سانتیمتر
- عمق صندلی 48-42 سانتیمتر
هرچه شکل صندلی تناسب بیشتری با خطوط بدن داشته باشد ، راحت تر است ؛ به گونه ای که وقتی به صندلی تکیه داده میشود ، صندلی در زاویه ملایمی قرار گیرد .
در طراحی محل های نشستن ظرفیت های بسیاری وجود دارد ؛ برای مثال : روی یک نیمکت 8/1 متری به ندرت بیش از دو نفر مینشینند ، هرچند براساس اندازه های مربوط به انسان ، چهار نفر بتوانند روی آن بنشینند .
نیمکت های معمولی 2/1 ، 18/1 ، 4/2 متر طول دارند . اگر طول نیمکت ها برای دراز کشیدن کافی باشد ، مورد استفاده ولگردها قرار خواهد گرفت . برای جلوگیری از این امر میتوان دسته هایی در وسط نیمکت کار گذاشت .
آمفی تئاترها
آمفی تئاترها به صورت چمن پله ای ، بتن یا سنگ پلکانی طراحی میشوند . مصالح و نوع صندلی ها باید متناسب با محل نشستن انتخاب شود . چمن های پله ای برای محل های نشستن غیررسمی در پارک ها و آمفی تئاترها ، کاربری دارند . سنگ فرش سخت برای محل های نشستن رسمی یا اجتماعات بزرگ ، نظیر کنسرت ها مناسب اند .
مصالح به کار رفته برای محل نشستن را میتوان در داخل خودسازه محل کار گذاشت یا در روی کار مصالحی نظیر چوب یا صفحات فلزی سوراخ دار تعبیه کرد .
پهنای کف این پله ها باید به اندازه ای باشد که حرکت از پشت افراد میسر گردد ؛ برای مثال ، 90 سانتیمتر فاصله آمفی تئاترها در لبه آب ، یک حاشیه زنده برای دریاچه ها به وجود می آورد .

منبع : طراحی فضاها و مبلمان شهری نوشته احمد سعیدنیا