وارفارین و سکته مغزی

وارفاین به طور مکرر برای افراد مبتلا به نوعیاختلال ریتم قلب به نام فیبریلاسیون دهلیزی به کار می‌رود. افراد دچارفیبریلاسیون دهلیزیدچار این عارضه قلبی هستند که در آن دو حفره فوقانی قلبنتوانند به طور موثر منقبض شوند، و بلرزند. این وضعیت، مبتلایان را در معرضلخته‌‌شدن خون در داخل قلب و فرستاده‌شدن این لخته‌ها به درون شریان‌های مغز، وایجاد سکته مغزیناشی از اشکال در خونرسانی (ایسکمیک)، شایع‌ترین نوع سکتهمغزی می‌شود.
در این جاست که پایوارفارینبه میان می‌‌آید - برای اینکهاز ایجاد این لخته‌ها جلوگیری کند.
اما طعنه‌آمیز این است که با افزایش استفادهاز وارفارین در سال‌های اخیر شمار موارد سکته مغزی از نوعی دیگر خونریزی‌‌دهنده (هموراژیک) افزایش یافته است. این نوع سکته مغزی هنگامی رخ می‌دهد که یک رگ خونی درمغز پاره می‌شود.
کارشناسان می‌گویند این امر به معنای آن نیست که باید وارفارینرا کنار گذاشت.
دکتر ماتیو فلاهرتی،‌ متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه سین‌سیناتیکه سرپرست بررسیی در مورد میزان افزایش‌یابنده خونریزی مغزی مربوط به مصرف داروهایضدانعقادی را به عهده داشته است، که نتایج آن سال گذشته درنشریه Neurology منتشرشد،‌ در این باره می‌گوید: "بیماران باید در مورد استفاده از وارفارین پس از مشورتبا دکترشان تصمیم‌ بگیرند."
این بررسی به داده‌های پزشکی در منطقه سین‌سیناتی درسال‌های 1988، 1993-1994 و 1999 در مورد افرادی که برای اولین بار با خونریزی مغزیبستری شده بودند،‌ می‌پرداخت. این بررسی نشان داد که میزان سالانه سکته مغزیخونریزی‌دهنده مربوط به وارفارین در سال 1998 0.8 در صدهزار بوده است، اما این رقمدر سال 1999 به 4.4 در صدهزار رسیده است.
اما هنگامی که فلاهرتی و همکارانش بهکاوش عمیق‌‌تر این داده‌ها پرداختند،‌ دریافتند که میزان افزایش سکته‌ مغزیخونریزی‌دهنده در افراد 80 ساله و بالاتر از این هم بیشتر است- از 2.5 در صدهزار درسال 1998 به 45.9 در صدهزار در سال 1999.
فلاهرتی می‌گوید:‌ "وارفارین برایپیشگیری از سکته‌های ایسکمیک موثر است. برای اغلب افراد نفع وارفارین بر ضرر آنمی‌چربد."
او افزود: "یک نکته نگران‌کننده که ما بر اساس داده‌‌های قبلی‌مانابراز کردیم، این بود که مصرف وارفارین در سالمندان (بالاتر از 80 سال) با خطربیشتر خونریزی مغزی همراه است.
از هنگام انتشار مقاله ما در نشریه Neurology،نتایج یک بررسی مهم منتشر شده است که آسپیرین را با وارفارین از لحاظ پیشگیری ازسکته مغزی در سالمندان مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی مورد مقایسه قرار دادهاست.
این بررسی نشان داد که حتی با درنظرگرفتن خطر خونریزی - وارفارین نسبت بهآسپیرین ارجحیت دارد.
فاهرتی می‌گوید: "این نتایج اطمینان‌بخش است و به پزشکان وبیماران در مورد استفاده از وارفارین در این چارچوب احساس راحتی می‌دهد."
انجمنقلب آمریکا در اصول راهنمای پیشگیری از سکته مغزی که در در سال 2006 آن را روزآمدکرد،‌ یادآور شده است که کارآزمایی‌هایی بالینی "به طور قاطع ارزش درمان‌هایضدلخته‌شدن (ضد‌انعقادی) را برای کاهش خطر سکته مغزی در بیماران مبتلا بهفیبریلاسیون دهلیزی ثابت کرده‌اند."
انجمن قلب آمریکا به بیمارانی که برایفیبریلاسیون دهلیزی وارفارین دریافت می‌کنند، توصیه می‌کند که از چک لیستی پیرویکنند که شامل تماس فوری با دکتر در موارد خونریزی یا کبودی غیرعادی،‌ آگاه کردندکترهای دیگر و دندانپزشک در مورد مصرف وارفارین، و حفظ تماس نزدیک با دکتراست.
فلاهرتی همچنین توصیه می‌کند که افرادی که وارفارین دریافت می‌کنند به طورروتین آزمایشی را انجام دهند که توانایی خون را برای لخته‌شدن اندازه می‌گیرد.