۱ - مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای کرج

این مرکز با استفاده از شتاب دهندۀ سیکلوترون، توانایی تولید رادیوایزوتوپ های گوناگون جهت کاربردهای پزشکی، کشاورزی و صنعتی را دارد. فعالیت های پژوهشی کشاورزی هسته ای در راستای استفادۀ صلح جویانه از انرژی هسته ای جهت کمک به حل مشکلات کشاورزی با امکانات آزمایشگاهی مجهز و پیشرفته در مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای کرج انجام می شوند.

۲ - مرکز تحقیقات هسته ای تهران

این مرکز به سبب سابقۀ طولانی و توان علمی و فنی حاصل از کادر مجرب خود، همواره پیشاهنگ فعالیت های علمی و پژوهشی فناوری هسته ای در ایران بوده است. مرکز تحقیقات هسته ای با داشتن رآکتور هسته ای تحقیقاتی با قدرت 5 مگاوات، آزمایشگاه های مجهز و تأسیسات لازم، نقش اصلی را در توسعۀ دانش فنی تولید و کاربرد رادیوداروها و چشمه های صنعتی در ایران داشته است. اهم این رادیوایزوتوپ ها عبارتند از: تهیه و تولید رادیوداروها و کیت های رادیودارویی،، تهیه و تولید رادیوایزوتوپ برای کاربردهای صنعتی، تهیه و تولید کیت های رادیوایمونواسی جهت نشان گذاری هورمون ها و آنتی بادی ها و غربال گری کم کاری تیروئید نوزادان، فعالیت های پژوهشی رادیوداروها و رادیوایزوتوپ های صنعتی. لازم به توضيح است كه در سال 1335، انستيتو علوم هسته‌اي كه تحت نظارت سازمان مركزي پيمان سنتو بود از بغداد به تهران منتقل شد و دانشگاه تهران، مركزي را تحت عنوان مركز اتمي دانشگاه تهران براي آموزش و پژوهش هسته‌اي پايه گذاري نمود. چندي بعد در سال 1337 به پيشنهاد دانشگاه تهران، ساخت يك رآكتور اتمي در دستوركار دولت قرار گرفت و تصويب گرديد. در همين راستا آيزنهاور، رئيس جمهور آمريكا، جهت تبليغ طرح خود (اتم براي صلح) يك رآكتور اتمي به ايران داد. عمليات ساختماني رآكتور دانشگاه تهران در 1340 آغاز و در آبان ماه 1346 آمادۀ كار گرديد و عملاً مورد بهره‌برداري قرار گرفت. ظرفيت اين رآكتور 5 مگاوات و از نوع آب سبك بوده و تا سال 1372 با سوخت اورانيوم با غناي بالا (93 درصد) كار مي كرد. سوخت رآکتور در سال 1372 از درجۀ غنای بالا (93 درصد) به درجۀ غنای پایین (حدود 20 درصد) تبدیل شد.

۳ - كارخانه غني سازي نيمه صنعتي فردو

در مورخ 30/6/1388 برابر با 21/9/2009، جمهوري اسلامي ايران كارخانه غني سازي نيمه صنعتي فردو را به آژانس اظهار نمود. سازمان انرژي اتمي با صدور بيانيه اي اظهار داشت: "جمهوري اسلامي ايران در راستاي حفظ و برخورداري از حقوق مسلم خود در بهره برداري صلح آميز از انرژي هسته اي، طي يك گام موفق جديد نسبت به ايجاد كارخانه نيمه صنعتي غني سازي سوخت هسته اي ديگري اقدام نموده است. ايران اكنون با رعايت تمام جوانب از جمله پدافند غير عامل در حال ساخت اين تاسيسات مي باشد. فعاليت هاي اين تاسيسات همانند ساير تاسيسات هسته اي ايران، در چارچوب مقررات آژانس خواهد بود". آژانس بین المللی انرژی اتمی نيز با ارسال نامه اي به ايران در مورخ 25 سپتامبر (3 مهرماه)، از اقدام جمهوري اسلامي ايران براي ارائه اطلاعات مربوط به اين سايت جديد زودتر از تعهد قانوني خود قدرداني نمود. برابر اعلام رئيس سازمان انرژي اتمي "ايجاد تأسيسات جديد هسته‌اي اقدامي احتياط آميز بوده و هدف آن، تقويت مقابله با هرگونه تهديد نسبت به تأسيسات اتمي ايران است تا دشمن بداند جمهوري اسلامي ايران با اراده‌اي كه دارد، اجازة توقف فعاليت هاي هسته‌اي اش را ولو براي يك لحظه هم نخواهد داد. ميزان غني‌سازي در اين تاسيسات مانند تأسيسات نطنز تا ‪ ۵ درصد خواهد بود. احداث تأسيسات جديد حدود يك سال و اندي پيش آغاز شد و تاكنون هيچگونه ماشين و مواد راديواكتيوي در آن وارد نشده است. طبق مقررات آژانس، هيچ ضرورتي به اعلام خبر مربوط به اين تأسيسات وجود نداشت و ما مي‌توانستيم آن را اعلام نكنيم، اما ما به خاطر بحث اعتمادسازي و شفاف‌سازي اين را بسيار زودتر از زمان مقرر اعلام كرديم". لازم به توضيح است كه برابر تفاهم ايران و آژانس، بازرسان آژانس در 3 آبان 1388 (25 نوامبر 2009) از اين تاسيسات بازديد و اجراي تعهدات مربوطه ايران را تاييد كردند

۴ - اراک

رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک
با افزایش طول عمر رآکتور تحقیقاتی تهران و مستعمل شدن تجهیزات و سیستم های مختلف آن، همانند سایر رآکتورهای مشابه در جهان، می بایست به فکر جایگزینی برای آن بود. از طرف دیگر، نیازمندی های روزافزون ایران به رادیوداروهای مختلف جهت مصارف تشخیص و درمان پزشکی و رادیوایزوتوپ های گوناگون برای کاربردهای صنعتی و تحقیقاتی و محدودیت های مختلفی که ایران حتی در ارتباط با تهیه و تأمین این قبیل رادیوایزوتوپ ها از منابع خارج از کشور روبرو بوده است، سازمان انرژی اتمی را مصمم به احداث یک رآکتور تحقیقاتی جدید به منظور جایگزینی رآکتور تهران نمود. رآکتور تحقیقاتی جدید از نوع آب سنگین و با قدرت 40 مگاوات بوده و موسوم به IR40 می باشد. طراحی پایۀ این پروژه در سال 2002 کامل شد و عملیات اجرایی ساخت آن که هنوز ادامه دارد، از سال 2004 آغاز گردید.

مجتمع توليد آب سنگين اراك
مجتمع توليد آب سنگين اراك در 4 شهريور ماه 1385 توسط دكتر احمدي نژاد افتتاح شد. بنا به اظهار رئيس وقت سازمان انرژي اتمي ظرفيت توليد اين مجتمع ابتدا هشت تن بود و در زمان افتتاح، ظرفيت آن به ۱۶ تن آب سنگين با غناي 8/99درصد رسيد. پروژۀ توليد آبسنگين اراك به عنوان يكي از شاخصه هاي دانش هسته‌اي، در پزشكي و به خصوص كنترلسرطان و كنترل بيماري ايدز نقش تعيين كننده اي دارد و به عنوان خنك كننده وكند كننده رآكتورهاي آب سنگين نیز به كار مي رود. با گشايش اين واحد صنعتي، ايران بهعنوان نهمين كشور داراي تجهيزات توليد آب سنگين جهان مطرح مي شود. كشورهاي آرژانتين،كانادا، هند و نروژ نيز بزرگ ترين صادركنندگان آب سنگين جهان هستند. شايان ذکر است که از هر ۶۵۰۰ ليتر آب معمولي، تنها يكليتر آب سنگين به دست مي آيد. آب سنگين در پژوهش هاي علمي در حوزه هاي مختلفاز جمله زيست شناسي، پزشكي، فيزيك و... كاربردهاي فراواني دارد. برخي از كاربردهاي آن عبارتنداز: طيف سنجي تشديد مغناطيسي هسته، كند كننده نوترون، آشكارسازي نوترينو، آزمون هاي سوخت و ساز در بدن، توليد تريتيم.
۵ - كارخانه غني سازي صنعتي نطنز

UF6 خوراک اصلی کارخانه غنی سازی می باشد. اين ماده در كارخانه نطنز براي توليد سوخت غني سازي مي شود.

۶ - اصفهان

كارخانه UCF اصفهان
آنچه در اصفهان تحت عنوان پروژۀ UCF انجام می گیرد، تبدیل کیک زرد به هگزافلوراید اورانیوم (UF6)، اورانیوم فلزی و اکسید اورانیوم است.

كارخانه توليد ميله سوخت (ZPP) اصفهان
در اين كارخانه با استفاده از فلز مخصوص زيركونيوم، ميله هاي سوخت توليد مي شوند.

كارخانه توليد سوخت (FMP) اصفهان
آخرين و حساس ترين حلقه مربوط به چرخه توليد سوخت هسته‌اي، برعهده اين كارخانه قرار گرفته است. در اين بخش، توليد انواع مجتمع‌هاي سوخت مورد نياز رآكتورهاي تحقيقاتي و نيروگاه‌هاي توليد برق هسته‌اي در دستوركار قرار گرفته است. براساس برنامه‌‌ريزي انجام شده، كارخانه FMP سالانه قادر خواهد بود 10 تن سوخت طبيعي براي به كارگيري در رآكتور تحقيقاتي آب سنگين 40 مگاواتي اراك و سي تن سوخت غني شده با غناي حداكثر 5 درصد براي استفاده در رآكتورهاي هسته‌اي آب سبك تحت فشار از قبيل نيروگاه 360 مگاواتي دارخوين يا نيروگاه‌هاي قدرت ديگر توليد كند. همچنين اين كارخانه قابليت افزايش ظرفيت براي توليد سوخت مورد نياز 2 هزار و 360 مگاوات برق هسته‌اي را طي برنامه پنجم توسعه دارا است.

۷ - كارخانه كيك زرد اردكان

اورانيوم استخراجي از معدن ساغند، در منطقۀ اردکان یزد پس از اعمال فرایندهای مختلف شیمیایی و فیزیکی به کیک زرد تبدیل می شود.

۸ - معدن اورانيوم ساغند

پروژۀ ساغند یزد، نمود عینی فعالیت در زمینه استحصال اورانیوم از منابع طبیعی است. تأسیسات موجود در این کارخانه، اورانیوم را از عمق 350 متری استخراج مي كند.

۹ - نيروگاه اتمي درحال ساخت دارخوين

رئيس وقت سازمان انرژي اتمي در روز بيست فروردين 1386 (روز ملي فناوري هسته‌اي و ورود ایران به مرحلۀ غني‌سازي صنعتي براي توليد سوخت هسته‌اي) اظهار داشت مراحل طراحي و ساخت نيروگاه بومی 360 مگاواتي آب سبك با استفاده از امكانات بومي در دارخوین با شتاب پيگيري مي شود.
۱۰ - نيروگاه اتمي بوشهر




در سال 1353 قرارداد اولیۀ طراحی و ساخت دو واحد نیروگاهی در بوشهر با قدرت هر واحد 1300 مگاوات بین سازمان انرژی اتمی و شرکت KWU آلمان منعقد گردید. با پیروزی انقلاب اسلامی، اجرای این پروژه متوقف گردید. در دی ماه 1373 قرارداد تکمیل واحد یک نیروگاه اتمی بوشهر به صورت مشارکتی بین ایران و روسیه منعقد گردید و در سال 1377 بار دیگر قرارداد مورد بازبینی کلی قرار گرفت که طی آن تکمیل نیروگاه به صورت کلید در دست به شرکت اتم استروی اکسپورت روسیه محول شد. رآکتور مورد توافق با شرکت روسی از نوع رآکتورهای آب سبک تحت فشار با قدرت 1000 مگاوات می باشد. راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر، بارها به دليل فشارهاي سياسي آمريكا و برخي كشورهاي غربي به تأخير افتاد. با شروع بحران در موضوع هسته‌اي ايران با نيات سياسي چند كشور، تحقق اين هدف در هاله اي از ابهام فرو رفت و موج جديدي از فشارها بر روسيه وارد شد. با اتخاذ سياست‌هاي درست كه نتايج آن چيزي جز اثبات صلح‌آميز بودن برنامه هسته‌اي ايران بر همگان نبود، مباني اقدامات سياسي اين كشورها براي اعمال فشار بر ايران فروريخت. روسيه، بالأخره تصميم به حمل سوخت هسته‌اي به نيروگاه بوشهر و راه اندازي آن گرفت. حمل سوخت بوشهر در تاريخ 9 بهمن ماه 1386 كامل شد و بنابر اعلام مقامات روسي و مقامات سازمان انرژي اتمي كشورمان، اين نيروگاه به زودي راه اندازي می شود و خواهد توانست برق هسته‌اي وارد مدار برق كشور نمايد. از اينرو، كشورمان سي و يكمين كشوري خواهد بود كه به توليد برق هسته‌اي مي پردازد.