توحيد مفضل

[kamanabroo]

اختلاف اغذیه آدمى در دوره هاى مختلف و علت آن

عبرت گیر اى مفضل ! در این انواع تدبیر که علیم قدیر در این احوال مختلفه براى ایشان به عمل مى آورد آیا ممکن است که اینها بى مدبرى به عمل آید، اگر خون در رحم به جنین نمى رسید خشک مى شد مانند گیاهى که از بى آبى خشک شود.

و اگر در هنگام کمال او درد زائیدن او را از رحم تنگ بیرون نمى کرد، همیشه در رحم مانند زنده که در گور باشد مى ماند.

و اگر بعد از ولادت ، شیر از براى او به هم نمى رسید، یا از گرسنگى مى میرد، یا غذائى مى خورد که ملایم بدن او نباشد و بدنش به آن اصلاح نیابد.

و اگر هنگام احتیاج به غذاى غلیظ، دندان براى او نمى روئید، خائید غذا او را ممکن نبود و فرو بردن او را دشوار بود و اگر آن شیر همیشه غذاى او مى بود، بدنش محکم نمى شد و اعمال شاقه از او به عمل نمى آمد.

و ایضا بایست مادر همیشه مشغول تربیت او باشد و از تربیت سایر اولاد باز ماند.

برنیامدن ریش و راز آن

و اگر ریش به روى او نمى روئید، همیشه بر هیئت کودکان و زنان مى ماند و او را جلالتى و وقارى که مردان را مى باشد به هم نمى رسید.

مفضل گفت : اى مولاى من ! دیده ام بعضى از مردان را که بر آن حالت مى مانند و ریش برنمى آورند تا پیر مى شوند، چه حکمت است در این ؟

حضرت فرمود که : این به واسطه آنچه است که دستهاى ایشان پیش فرستاده و خدا ظلم کننده نیست بندگان خود را.(46)

مترجم گوید که : ((شاید)) مراد آن باشد که کرده هاى پدران ایشان سبب آن مى شود که در اولاد ایشان این آثار ظاهر گردد، براى عبرت مردم . و حق تعالى اولاد او را عوضى کرامت فرماید با آن که بر خداوند بعد از نعمت ایجاد، حسن صورت لازم نیست و از عدم آن جورى لازم نمى آید.

و محتمل است که مراد آن باشد که چون حق تعالى به علم کامل خود مى دانست که از ایشان احوال قبیحه صادر خواهد شد، ایشان را بر این حالت خلق کرد.