فرود موفقیت آمیز هواپیمای جدید ناسا با ده موتور الکتریکی
به دنبال یافتن مصالحه ای بین هلیکوپترها و هواپیماهای با بال ثابت، مهندسان در سال های اخیر اقدام به ساخت روتورهایی چرخنده کرده اند، اما ناسا موفق به طراحی و ساخت هواپیمایی شده است که بال های آن قابلیت چرخش داشته و در نتیجه می تواند مانند یک هلیکوپتر از زمین بلند شود و یا فرود بیاید، اما مانند یک هواپیما در آسمان پرواز می کند.
این هواپیما با نام Greased Lightning یا GL-10 هم اکنون به صورت یک نمونه ساخته شده و در حالت بی سرنشین، با موفقیت از زمین بلند شد و در Fort A.P. Hill که فاصله چندانی تا مرکز تحقیقات Langly ناسا در همپتون ویرجینیا ندارد، با پرواز افقی به حرکت خود ادامه داد.
یکی از مهم ترین چالش های مهندسان هوانوردی، ترکیب قابلیت های یک هلیکوپتر مانند عمود پروازی (قابلیت پرواز و فرود عمودی) یعنی VTOL و شناور ماندن در یک نقطه ثابت (حتی به فاصله کمی از سطح زمین)، با قابلیت های هواپیماهایی با بال های ثابت مانند سرعت و مسافت پروازی بالای آن هاست. هواپیمای V-22 Osprey و یا دیگر هواپیماهای مشابه آن، با چرخاندن نازل موتورهای خود و در عین ثابت نگه داشتن بال ها، موفق به این کار شده اند.
چرا که این کار از نظر مکانیکی ساده تر بوده و نیروی مقاومتی ناشی از جریان بادهای مخالف را کاهش می دهد. با این حال، GL-10 هواپیمای الکتریکی - هیبریدی بی سرنشینی است که از 10 موتور الکتریکی در سیستم پیشرانش خود بهره می برد و ناسا معتقد است که یک بال چرخان، برای کنترل تعداد زیادی نازل در آن واحد، گزینه و انتخاب بهتری است.
هواپیمای GL-10 با ساختاری کامپوزیتی که اکنون در مرحله طراحی و تست قرار دارد، دارای 4 موتور بر روی هریک از دو بال و دو موتور بر روی قسمت دم است. قدرت این موتورها توسط دو موتور دیزل، هریک با قدرت 8 اسب بخار (معادل 6 کیلو وات) تأمین می شود.
بدین ترتیب که این موتورهای دیزل، باتری های لیتیوم یونی هواپیما را شارژ می کنند. فاصله بین دو سر بال این هواپیمای بی سرنشین 6.1 متر (معادل 20 فوت) بوده و وزن آن بدون سوخت، 24.9 کیلوگرم (معادل 55 پوند) می باشد که هنگام بلند شدن از زمین این وزن به 28.1 کیلوگرم (معادل 62 پوند) می رسد.
زاک جانز، خلبان اولیه GL-10 گفت: "هر چهار موتور بال چپ بطور همزمان فرمان مشابهی را دریافت می کنند و چهار موتور بال راست هم به آن ها می پیوندند. سپس همان فرمان به دو موتور قسمت دم هواپیما صادر می شود."
به گزارش آژانس فصایی، GL-10 می تواند به مدت 24 ساعت پرواز افقی داشته باشد و در آسمان پرسه بزند و گفته شده که سر و صدای آن تنها به اندازه یک ماشین چمن زنی بنزینی است. انتظار می رود که سرانجام این UAV در مواردی نظیر رساندن بسته های کوچک، عملیات استقامتی طولانی مدت و نظارتی در صنعت کشاورزی، نقشه برداری و یا سایر امور آماربرداری و نظارتی کاربرد پیدا کند.
شاید روزی یک مدل بسیار بزرگ تر آن بتواند یک تا 4 سرنشین داشته باشد.بیل فردریکز مهندس هوا فضا گفت: "در طول پروازهای آزمایشی ما با موفقیت از حالت پرواز شناور به حالت پرواز با بال های ثابت مانند یک هواپیمای معمولی تغییر وضعیت دادیم و مجددا به حالت پرواز شناور مانند هلیکوپترها برگشتیم. تا کنون ما این کار را طی 5 پرواز با موفقیت اجرا کرده ایم و از این موفقیت بسیار هیجان زده و خوشحالیم. ما اکنون بر روی هدف دوم خود کار می کنیم. می خواهیم نشان دهیم که این هواپیمای مفهومی از نظر آیرودینامیکی و در حالت حرکت کروز، چهار برابر از یک هلیکوپتر کارآمدتر است.
GL-10 در کنفرانس بین المللی انجمن سیستم های هواپیماهای بدون سرنشین سال 2015 که از 4 تا 7 می در آتلانتا برگزار می شود، به نمایش گذاشته خواهد شد و پس از آن تست های آیرودینامیکی خود را ادامه خواهد داد.
منبع : کوی دانش
باز نشر : سایت علمی نخبگان جوان
علاقه مندی ها (Bookmarks)