به نام خالق زیبایی ها
با سلام و درود خدمت کاربران عزیز
فرا رسیدن روز جهانی شهرسازی را به شما کاربران سایت علمی نخبگان جوان و
دانشجویان و اساتید رشته شهرسازی تبریک عرض مینماییم
سازمان بين المللي «روز جهاني شهرسازي » كه با نام « روزجهاني برنامه ريزي شهري» هم خوانده مي شوددر سال 1949 توسط پروفسور «كارلوس ماريا دلا پائولرا» بنا نهاده شد.
اين روز(8 نوامبر - 17 آبان ماه) همه ساله در بسياري از كشورهاي جهان گرامي داشته مي شود و روزويژه اي است براي شناخت و پيشبرد نقش برنامه ريزي در آفرينش جوامعي قابل زيستن.
اين روز فرصت خوبي است كه از ديدگاهي جهاني به برنامه ريزي شهري بنگريم و روزيست براي رجوع به خويشتن شهروندان و جامعه براي جلب توجهشان به اثرات زيست محيطي توسعه شهرها و حوزه هاي شهري.
به اين مناسبت، بدنيست با هم دو نكته و نقطه نظر در شهرسازي را مروركنيم:
1. كوپنهاگيزاسون Copenhagization :يان گيهل(Jan Gehl) يك مشاور معماري و شهرسازي دانماركي مستقر در كپنهاگ است كه كار خودرا بر واداشتن شهرها به عملكرد در مقياس مردم(People Scale) متمركز كرده است.
او شهر را چون موجوديتي مي بيندكه بر مقياس شهر، مقياس ساختگاه و مقياس مردم ساخته مي شود.
ولي احساس مي كند كه بيشتر معماران و برنامهريزان شهري، مقياس مردم را كاملا ناديده مي گيرند.
وي تلاش كرده است كه با تغيير جهت برنامه ريزي شهري بسوي پيادهها و دوچرخه سواران ، كيفيت زندگي شهري را بهبود بخشد.
او با يك روانشناس ازدواج كرده و از همان ابتدا مكررا در باره اينكه چرا معماران و برنامه ريزان، وجه انساني معماري را چندان جدي نمي بينند،با هم مباحثه داشتهاند.اين دو به مطالعه مرزهاي مشترك جامعه شناسي،روانشناسي،معماري و برنامه ريزي شهري پرداختهاند و بربستر همين مطالعات ، او ابتدا كتاب « زندگي در ميان ساختمانها» و سپس « فضاهاي عمومي،زندگي عمومي را منتشر كرد.
در كتاب اول او روش سرراست خود براي توسعه ذره ذره شهر و فضاهاي شهري را شرح ميدهد و در دومي به اين ميپردازد كه چگونه اين پيشرفتهاي ذره ذره توانسته « كپنهاگ» را ،ظرف 40 سال، از يك شهر تحت سلطه خودرو به شهري پياده محور تبديل كند.
پياده راه« استرويگت» كپنهاگ طولاني ترين منطقه خريد پياده در اروپاست كه شكل گيري آن از كار«گيهل» آغازشده است.
او نام ديدگاه خود را « كوپنهاگيزاسون Copenhagization » گذاشته و منظورش همان توسعه و حاكميت عملكرد در مقياس مردم(People Scale)است.
او به مردم شهر اصالت مي دهد ، يعني آنچه شهر را زنده و كارآمد مي كنند.
2. «رتبه پيادهروWalkscore » : فضاهاي «قابل پيادهروي» در محله، منافعي قابل توجه براي محيط زسيت، سلامتي ، وضعيت مالي و جامعه ما دارند.
محيط زيست: خودروها از عوامل اصلي تغييرات اقليمي جهان هستند، در حاليكه پاهاي ما وسائط نقليهاي با آلودگي صفرند.
سلامتي: ساكنان مناطق «قابل پيادهروي» بطور متوسط 3تا 5 كيلوسبكتر از آنهايي هستند كه در ديگر مناطق مي زيند.
مالي: برآورد شده كه ،در آمريكا، هر يك نمره بالاتر در «رتبه پيادهرو» معادل 3000 دلار به ارزش خانه شما مي افزايد.
جامعه: هر يك ساعت اتلاف وقت شما در خودرو، معادل 10 درصد كاهش در فعاليت اجتماعي شماست
.براي اطلاع بيشتر به سايت Walkscore.com مراجعه كنيد.
روز جهانی شهرسازی گرامی باد
علاقه مندی ها (Bookmarks)