دست در دست هم،محیط زیست را آباد کنیم

[A M S E T I S]

به نام خداوندِ جنگل های سبــز

یک درد و دل دانشجو رشته محیط زیست و منابع طبیعی که نگرانِ محیط زیسته .

اول تعریف محیط زیست به صورت ساده:

آنچه که مارو احاطه کرده،به ما اثر میذاره و متقابلا ما بر اون اثر میذاریم.

تا چند سال قبل اصلا اسم های عجیب و غریب انواع بیماری ها رو نمیشنیدیم.فکر نمیکردیم روزی برسه که انواع بیماری ها که در اثر انواع آلودگی ها (آب،خاک،هوا،صوتی و ...) بوجود میان به این تعداد برسند!!!

چه کسی در این امر دخیله؟؟

قطعا خود انسان،انسان خودخواهی که برای رسیدن به خواسته ها و آرزوهاش روز به روز بیشتر در جهت تخریب محیط زیست قدم برداشته و امروز نتیجه این خودخواهی رو به خوبی مشاهده میکنم.انواع بیماری های روحی،روانی و جسمی که انسان به نسل خودش تحمیل کرده و هر روز

هزینه های گزافی برای درمان آنها خرج میکنه.

یکی از خطرناک ترین آلودگی ها آلودگی مربوط به هواست که متاسفانه کشور خودمون خیلی درگیر اون شده!!!انواع آلاینده ها مثل سرب و مونوکسید کربن و گوگرد و .... به علت استفاده بیش از حد از خودروها ، دود کارخانه ها و ...

البته در اینجا بحث مربوط به دود حاصل از خودروهاست که کنترل این عامل در دست خودِ ماست و البته دود حاصل از سیگار،قلیان و ...سیگار نقش نقل و نبات رو در دست جوان ها بازی میکنه و دیگه هیچکس از اینکه دست و لباسش بوی دود بده فرار نمیکنه وهمچنین کافه هایی که خیلی

راحت مجوز میگرند و محل تفریح دختران و پسران میشوند.

دوستان آلودگی هوا واقعا خطرناکه، وقتی میشنویم کسی گرفتار سرطان ریه،خون،پوست و ...شده تاسف میخوریم و فکر میکنیم که علتش ژنتیک است در حالی که همه علتش این نیست و قسمت اعظمش به علت انواع آلودگی ها،تغذیه و در مجموع سبک زندگی است و هرکسی در معرض ابتلا

به انوع بیماری هاست، فکر نکنیم که بیماری فقط واسه همسایه است بلکه هر لحظه ممکنه خودمون دچارش بشیم.

نباریدن نزولات جوی در کلان شهرها آلودگی هوا رو شدت بخشیده، مثلا در شهر خودم،مشهد، انگار نه انگار زمستونه ، نه از برف خبری هست نه باران، دیگه خبری از آسمون آبی نیس،آسمون دودی شده. وقتی بیرون میریم سوزش چشم و گلو شروع میشه و تا چند ساعت و حتی چند روز

ادامه داره،گاهی از آلودگی بیرون فرار میکنیم و خودمون رو تو یه محیط بسته حبس میکنیم در حالی که در بعضی محیط های بسته آلودگی حتی از بیرون هم بیشتره!!

برای اینکه حداقل توی خونه یه کمی اکسیژن پاک دریافت کنیم و یه نفسی بکشیم باید از کوچک ترین فضاهامون استفاده کنیم برای درختکاری و استفاده از انواع گلدون ها، دوستان عزیز اگر ما به فکر خودمون نباشیم باور کنید هیچکس دلش واسمون نمیسوزه ، برای کسی مهم نیس که ما

سالم باشیم یا بیمار، قضیه برنج های سمی که یادتون هست!!یا همین پارازیت های ماهواره که شدیدا خطرناک و سرطان زا هستند، یا مثلا آنتن های موبایل که با امواجشون روی سلول های بدن اثر منفی میگذارند و باعث ایجاد تومورهای مغزی میشوند،دوستان این دور از ذهن و شوخی

نیست،لطفا شب هنگام خواب تلفن همراهتون رو خاموش کنید (نکته ایمنی).

وقتی بیکار هستیم و حوصله مون سررفته میتونیم جای اینکه ماشین برداریم و توی خیابون ها ویراژ بدیم یه نیم ساعتی پیاده روی کنیم، برای رفت و آمد مسیرهای نزدیک هم پیاده روی پیشنهاد خوبی هست،خودم مسیر دانشگاه رو پیاده روی میکنم و احساس میکنم از هیچی بهتره!

وقتی مادربزرگ ها و پدربزرگ هامون رو میبینیم که همیشه کمر درد و پا درد دارند باید به این نتیجه برسیم که پوکی استخوان دارند و علتش هم چیزی جز کمبود کلسیم و عدم تحرک نیست، کبد چرب به علت کم تحرکی در جوان ها بسیار زیاد شده. 10 دقیقه هم کفایت میکنه. لطفا نگید تو این

هوای آلوده نمیشه ورزش کرد چون خودمون کثیفش کردیم.

بیماران آسمی و قلبی چه گناهی کردند که باید تو خونه حبس باشند؟ چرا این همه بچه کوچولو باید مریض باشند و نتوانند بیان بیرون و راحت بازی کنند؟ کم نیستند بچه هایی که تحت شیمی درمانی هستند و در آروزی داشتن مو به هم سن و سالاشون غبطه میخورند.

جالبه که ما روزانه به 2.5کیلوگرم غذا،1.5 کیلوگرم آب و 15 کیلوگرم اکسیژن احتیاج داریم، خیلی بیشتر از آب و غذا ولی اونقدر که به غذامون توجه میکنیم اصلا به کیفیت اکسیژن دریافتی توجه نمی کنیم.

در مورد آلودگی آب هم که حتما متوجه بو ،طعم و رنگ آب شدید، حداقل برای صرفه جویی در آب برای شستشوی ماشین و حیاط و باغ از اون استفاده نکنیم، برای این کار باید از آب غیر شرب استفاده کنیم،البته میدونم که همه این رو میدونیم ولی نمیدونم چرا کمتر کسی رعایت میکنه.

از هم خواهش کنیم:به درخت ها آسیب نزنیم، وقتی میبینیم کسی با دوچرخه رفت و آمد میکنه مسخره اش نکنیم.بچه هامون رو به کندن گل و شاخه درختان تشویق نکنیم، تفریحمون برای خندیدن آزار حیوانات نباشه.

فرهنگ یک انسان در رفتارش دیده میشه نه ماشینی که زیرِ پاش هست،در برخوردی هست که با همنوعش داره و با محیط زیستش.

دوستان عزیزم ازتون خواهش میکنم بیشتر به حفظ محیط زیست کمک کنیم، محیط زیستی که زندگی ما به اون وابسته است.اگر فقط به خودمون فکر کنیم باید کمی بترسیم.

سهم ما: استفاده بیشتر از وسایل نقلیه عمومی(به قیمت mp3 شدن دراتوبوس)، کاشت یک گیاه سبز(حتی در حد یک بوته کوچک)، عدم استفاده از دخانیات(خواهشا) و دعا برای بارش رحمت الهی.

البته اگه خواستید یک درخت بکارید درختان: گردو،چنار ،کاج،ارس،بید ،افرا و زبان گنجشک گزینه های مناسبی هستن چون موادی به نام فیتوسنید آزاد میکنن که خیلی مفیده که باعث کشته شدن قارچ ها و باکتری های مضر،شادابی انسان و تعادل دو نیمکره چپ و راست مغز میشه و از

اونجایی که ما بیشتر از نیمکره چپ استفاده میکنیم شاداب میشیم.و درختان مهربان با شاخه و برگشون میتونن 67 تن در هکتار از گرد غبار و آلاینده های هوا رو در خودشون ذخیره کنند.

نمیخواستم که حرفام شعارگونه باشه ، امیدوارم نبوده باشه.

نگذارید بمیرد جنگل که جهان خواهد مرد / مرگ هر بوته سبز ، مرگ همه انسان هاست.