پندهای کوتاه داستان نویسی

[ثمین20]

توصیه های کوتاه داستان نویسی در قالب جملاتی کوتاه و مؤثر از نویسندگان درباره داستانویسی است و کوشش بر این است که هر چهارشنبه یک مطلب به آن اختصاص داده شود. شما هم می توانید جملات خواندنی و کاربردی نویسندگان را در این بخش به اشتراک بگذارید.



فلوبر: بخوان ولی در رویا نباش. غرق در مطالعات دور و دراز شو.
هیچ کاری دائمش خوب نیست الا سرسختانه کار کردن.
چرا که این تنها چیزی است که می تواند به روح آرامش دهد.

[ثمین20]

هر کسی خواننده تر باشد

هرچه نویسنده ای، خواننده تر باشد موفقیت بیشتری در این کار به دست خواهد آورد. مطالعه شرط اساسی خوب نوشتن است. خواندن علاوه بر این که باعث استفاده از تجربه های دیگران می شود کمک زیادی به شکل دهی آثار و نوشته های نویسنده می کند. در واقع همان طور که یک نویسنده هنگام نوشتن باید به ۲ بخش محتوا و شکل نوشته خود دقت کند. برای مطالعه نیز باید به هر ۲ بخش توجه لازم را داشته باشد و علاوه بر خواندن با هدف فهم محتوا، خواندن هایی را هم در راستای تقویت فرم نویسندگی خود ترتیب دهد. تقویت فرم نویسندگی با خواندن نوشته های دیگران، توصیه به تقلید نیست هرچند برای نویسنده های تازه کار به ویژه آن هایی که هنوز سبک قلم خود را پیدا نکرده اند تقلید، به تمرین نویسندگی کمک خواهد کرد. اما حتی آن هایی که سبک قلم خاص خودشان را دارند در مطالعه و توجه به جنبه های هنری آثار دیگران به نقاط و ضعف و قوت نوشته های خودشان پی خواهند برد.



و پس از این هر نویسنده ای باید سه اصل مهم نویسندگی را به یاد داشته باشد:۱. بنویسید
۲. باز هم بنویسید
۳. به نوشتن ادامه دهد.

[ثمین20]

فکر کنید شما اصلا نمی‌نویسید بلکه روی کاغذ حرف می‌زنید. هیچ وقت وقتی با دوستی صمیمی دارید حرف می‌زنید، لکنت می‌گیرید؟ آن قدر حرف می‌زنید تا منظورتان را به بهترین و زیباترین نحو به او برسانید.
هر چه بیشتر روی کاغذ حرف بزنید (بدون مکث و تامل برای قضاوت یا نقد) شانس بیشتری برای یک کار با ارزش دارید. بعد می‌توانید برگردید و آن را اصلاح و ویرایش کنید. اما بعد از انکه نکته‌ی اصلی کلام‌تان را یافتید.
کار شما مثل معدن‌کاوی است که به سختی تلاش می‌کند و به طور منظم شن و ماسه‌ها را وارسی می‌کند تا از میان آن‌ها برقِ یک ذره‌ی کوچک طلا را ببیند.

تمرین:کاغذ و قلمی بردارید، یا پشت کامپیوتر بنشینید و به مدت دو دقیقه روی آن فقط حرف بزنید. هر چه در سر دارید. قرار نیست شاهکار باشد یا حتی اصلا معنایی داشته باشد. کاری که باید انجام دهید این است که به سادگی هر چه تمام‌تر روی کاغذ حرف بزنید. خود را رها سازید بدون این که هیچ گونه انتظاری نسبت به نتیجه‌ی نهایی داشته باشید. به حرف زدن ادامه دهید و ببینید چگونه شما را با خودش می‌برد.
به خاطر داشته باشید به کارتان به عنوان نوشته فکر نکنید. آن‌ها را حرف‌های روی کاغذ بدانید. بعدا به اندازه‌ی کافی وقت برای نگرانی بابت «نوشتن» دارید.

[ثمین20]

یک پاراگراف درباره شهر دوران کودکی تان در اواخر دهه شصت یا هفتاد یا ویژگی خاص آن شهر، قطاری که از آن عبور می کرد یا مغازه های منحصر بفرد آن با کلمات ترسیم کنید. این نوشته یک پیش نویس و نوشته خام خواهد بود زمانی که می گذارید همه چیز فوران کرده سرریز شود؛ می دانید که کسی آن را نخواهد دید و شما به آن شکل خواهید داد. فقط بگذارید پاره کودکانه وجودتان هر چه را می خواهد روی کاغذ بیاورد. شاید در خط آخر آخرین پاراگراف صفحه شش چیزی بیابید که بسیار دوستش دارید و آنقدر زیبا و غریب باشد که به شما درباره آنچه می خواهید بنویسید اطمینان خاطر ببخشد و یا مسیر را نشانتان دهد اما باید بدانید تنها راه رسیدن به این نقطه با نوشتن امکان پذیر خواهد بود. کلید نوشتنی جذاب بیان حقیقت است آنگونه که احساسش می کنید!

[ثمین20]

مبارزه با عوامل حواسپرتی در نوشتن


صبحها زود از خواب بلند شوید. یعنی موقعی که هیچکس بیدار نیست تا مزاحمتان شود. به گفته شاعر و رمان نویس می سارتن « باید صبح زود از خواب برخاست قبل از اینکه ذهن شلوغ پلوغ شود. موقعی که درهای ضمیر ناخودآگاه هنوز بازست و شما اولین کسی هستید که بیدار شده اید. زمان خلاقیت من درست همین موقع است.»