الان غربيها از بابت رشد ايران توي چه زمينه هايي شاكي هستند؟
يك سري شون تابلو هستند ونياز به بازگويي ندارند واكثرا دشمنان ما ازش با غلو زياد هراس آفريني بين المللي ميكنند
يك سري شون مخفي هستند و دربارشون زياد شفاف صحبت نميشوند
درواكنشهاي شيميايي مرحله اي هست كه ديگه قابليت مهار فرآيند از دست ميره.اين در فرآيندهاي ژئوپلتيك هم وجود داره.
وقتي حاكميت يك سرزميني به اون قدر از قابليت برسه كه بتونه انرژي حكومتشو توي مدار افزايشي بندازه رقبا ناچار به تحملش ميشند تا در روند بزرگ شدن طبيعي اون رقيب تازه وارد كمتر ضرر بكنند.قبلا هم اينو عرض كردم كه ترس مانع از درگيري مهلك ميشه و همه ميدونيم كه قاعده سياره ما سازگاري هست.
ناچارند سرعت گرفتن ايران رو بپذيرند.همونطور كه ناچاربه پذيرش قدرت اقتصادي ژاپن شدند.همونطوركه ناچاربه باج دادن به ميراثخوران هولوكاست شدند.
حالا اگه ما از اين افزايش قدرت كشورمون ميخواهيم نتيجه اي بگيريم بايد بجاي
مرعوب شدن, سعي بكنيم راههاي بيشتر قوي موندن كشورمون رو پيگيري و اجرا بكنيم.متاسفم از اينكه توي اين تالار كه بايد به تقويت روحي نخبگان آكادميك كشورمون پرداخته بشه گاها وشايد متاسفانه اكثرا شاهد ضعيف انگاري خودمون هستيم.دنيا داره ميگه ايران داره خودشو بالا ميكشه:ما داريم خودمون رو دستكم ميگيريم.رشد بدون استخوان تركاندن نيست ولي ارزش استخوان تركاندن را دارد.
كوتوله باقي بمانيم يا تحمل درد رشد را به جان بخريم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)