تاپيك هاي ماندگار : "بهترين سروده قرن : (( باز جُست روزگار وصل )) "
از تاپيك هايي كه گرچه عمري طولاني نداشت اما به واسطه مضمون آن ، در زمان خود مورد توجه قرار گرفت را مي توان تاپيك "بهترين سروده قرن : (( باز جُست روزگار وصل )) " نام برد. اين تاپيك در راستاي ادامه روند مشاركتي تاپيك " مينا و پلنگ " شكل گرفت و با مشاركت كاربران عزيز سركار خانم ها نارون1 و چکامه91 در تير ماه 1393 در 13 پست شكل گرفت و اين تاپيك ادامه دهنده روندي شد كه مشاركت تعداد بيشتري از كاربران را در يك تاپيك رقم زد.
اشعار اين تاپيك از سروده هاي زنده ياد دكتر حسين خطيبي ( 1380-1295 ) شاعر، نویسنده، ادیب، پژوهشگر، سیاستمدار، بنیانگذار و مؤسس((جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران )) بوده که در مدت اسارت 4 ساله وی در زندان سروده شده و وصف حال شاعر خطاب به یکی از صمیمی ترین دوستانش دکتر ذبیح الله صفا میباشد.
اين شعر گرچه درد دلي است دوستانه از دكتر حسين خطيبي خطاب به دكتر ذبيح الله صفا، ولي در عين حال حاوي نكاتي است بس آموزنده كه هنرمندانه و در قالب شعر بيان گرديده است.
با سپاس از سركار خانم ها نارون1 و چکامه91 جهت حضور و مشاركت در اين تاپيك و با آرزوي كاميابي براي اين عزيزان در تمامي مراحل زندگي.
پاسخ : تاپيك هاي ماندگار : "بهترين سروده قرن : (( باز جُست روزگار وصل )) "
حرفی ار دیگر کنی کوه است کاه / نقطه ای افزون شود جاه است چاه
از زِبَر تا زیر یک نقطه ست فرق / در همین نقطه هست آن گرداب غرق
باشنا نا آشنا طرفی نبست / همچو آن نحوی که در کشتی نشست
ای به حرف و نقطه ای بنهاده دل / غرقه گشتی بی خبر ای ساده دل
